با کمال تاسف در گذشت غزلسرای بزرگ ایرانی خانم سیمین بهبهانی را به تمامی دوستدارانش تسلیت عرض می نمایم.

سیمین جان چه روزها وشبهایی را که با گوش سپردن به ترانه های تو سپری کردم. و چقدر از داشتن همچین زنی در وطنم بر خود می بالیدم.

چه ناراحت کننده بود خبر بیماریت  و خدا میداند که چقدر سلامیت را  از او تمنا کردم و چه جانگداز بود خبر رفتنت از کنارمان.اگر چه هرگز از نزدیک ندیدمت اما...

 نامت و ترانه هایت تا ابد ماندگار است. و ایران به داشتن همچین اسطوره ای بر خود می بالد.یادت گرامی و روحت شاد...

خواهم چو راز پنهان ، از من اثر نباشد

تا از نبود و بودم، کس را خبر نباشد

خواهم که آتش افتد،در شهر آشنایی

وز ننگ آشنایان، بر جا اثر نباشد

کوری بده،خدایا! زندان پیکر من

تا از بهانه جویی، دل در بدر نباشد...