تاریخ : دوشنبه 88/3/25 | 12:52 عصر | نویسنده : بانو
هر کس که کاری می کند ، هر قدر هم کوچک،در معرض خشم کسانی ست که کاری نمی کنند.
هر کس که چیزی را تغییر می دهد – فقط به قدرجابجا کردن یک گلدان که گیاه درون آن ممکن است در سایه بپوسد وبمیرد- باید در انتظار سنگباران همه ی کسانی باشد که عاشق توقف اند و ایستایی و سکون.
هر کس که چیزی را می سازد – حتی لانه ی فروریخته ی یک جفت قمری را- منفور همه ی کسانی ست که اهل ساختن نیستند.
و بیش از اینها انسان حتی اگر حضور داشته باشد و بر این – حضور- مص ر باشد ناگزیر تیر تنگ نظریهای کسانی که عدم حظور خود را احساس می کنند و تربیت،ایشان را اسیر رذالت ساخته ، به او می خورد.
نادر ابراهیمی
.: Weblog Themes By Pichak :.